Verandert Shell van koers door de gaspijplijn van Rusland naar China?
- Power of Siberia 2-pijplijn remt op termijn de Chinese vraag naar LNG
- Veranderend speelveld dwingt Royal Dutch Shell tot herijking van de LNG-strategie
- Beleggers in Royal Dutch Shell dienen alert te zijn, ook al zijn de veranderingen nog ver weg
Aanleg Power of Siberia 2-pijplijn
Vorige week bereikten Rusland en China een akkoord over de aanleg van de Power of Siberia 2-pijplijn. Dit megaproject moet vanaf 2030 jaarlijks tot vijftig miljard kubieke meter gas transporteren van de Yamal-regio in Siberië naar Noord-China, via Mongolië. Daarmee verzekert Rusland zich van een nieuw afzetkanaal nu de Europese markt grotendeels is weggevallen. Voor China betekent het langdurige toevoer van relatief goedkoop en voorspelbaar aardgas, los van de grillen van de wereldmarkt voor vloeibaar aardgas (LNG).
Significante verandering in China’s vraag naar LNG
Juist dat laatste maakt de pijpleiding belangrijk voor beleggers in Royal Dutch Shell . Het concern is wereldwijd marktleider in LNG, een markt die in de afgelopen jaren floreerde dankzij stijgende vraag uit Azië. Vooral China gold als groeimotor: het land is inmiddels de grootste LNG-importeur ter wereld. Met de komst van de Power of Siberia 2 dreigt dat te veranderen. Voor China is pijplijngas goedkoper en minder volatiel dan LNG, waardoor de vraag naar vloeibaar gas uit landen als Qatar en de Verenigde Staten en van leveranciers als Royal Dutch Shell aanzienlijk kan afnemen. Analisten die de gasmarkt op de voet volgen schatten in dat de volumes die via de Power of Siberia 2-pijplijn geleverd gaan worden overeenkomen met ongeveer 10% van het huidige wereldwijde LNG-aanbod.
Gevolgen voor Royal Dutch Shell
Voor Royal Dutch Shell heeft dit twee directe gevolgen. Allereerst zal de groei van de LNG-vraag uit China lager uitvallen dan verwacht, waardoor langlopende contracten en investeringen in nieuwe terminals onder druk komen te staan. Daarnaast kan de extra aanvoer van goedkoop pijplijngas wereldwijd de prijsvorming beïnvloeden, waardoor de marges op LNG-handel mogelijk kleiner worden. Royal Dutch Shell ’s strategische keuze om vol in te zetten op LNG wordt daarmee minder vanzelfsprekend.
Royal Dutch Shell is veerkrachtig
Toch is het beeld niet uitsluitend negatief. Royal Dutch Shell beschikt over een brede geografische spreiding van activiteiten en verdient ook veel in Europa en in opkomende markten buiten China. Bovendien is de energiereus actief in de hele keten: van productie en transport tot complexe handelsactiviteiten. Daarmee kunnen prijsschommelingen enigszins worden opgevangen. Meer diversificatie is sowieso een logische oplossing om de afhankelijkheid van de Chinese LNG-vraag te verminderen. Bovendien levert het wellicht nieuwe groeikansen op.
Royal Dutch Shell voor beleggers
Voor beleggers in Royal Dutch Shell is het nieuws over de Power of Siberia 2-deal vooral een signaal om alert te blijven. Royal Dutch Shell blijft een zwaargewicht in de mondiale gasmarkt, maar de groeiverwachtingen in Azië moeten waarschijnlijk naar beneden toe worden bijgesteld. Het is belangrijk om te volgen hoe het bedrijf haar kapitaal inzet. Wordt de LNG-capaciteit nog steeds verder uitgebreid of verschuift de aandacht sneller naar andere energieprojecten?
Aan het einde van dit jaar eindigt de ‘sprint van tien kwartalen’ die Shell-CEO Sawan halverwege 2023 aankondigde. Door alle geopolitieke ontwikkelingen verandert het speelveld, maar de toekomst van de energiemarkt blijft veelzijdig. De verandering levert Royal Dutch Shell strategische onzekerheid op, maar is niet direct een bedreiging van de continuïteit.
Geschreven door eToro-marktanalist Jean-Paul van Oudheusden
