Frontier-markten profiteren van mega-investeringen in Chinees Zijderouteplan

Door Oliver Bell, portefeuillebeheerder van het T. Rowe Price Frontier Communications Markets Equity Fund

In 2013 maakte de Chinese president Xi Jinping plannen bekend voor een investeringsprogramma van ongekende omvang om de oude Zijderoute tussen China en Europa nieuw leven in te blazen: het ‘One Belt One Road’ (Eén gordel, één weg) initiatief.

Met dit ambitieuze plan China wil zijn strategische positie versterken en zich verzekeren van een leidende rol op het economische en politieke wereldtoneel. Inmiddels is het project omgedoopt tot ‘Belt and Road’ (Gordel en weg) initiatief, omdat de route in feite uit een heel netwerk aan handelsroutes bestaat. De Nieuwe Zijderoute heeft twee hoofdcomponenten: een “economische gordel” die China over land moet verbinden met landen in Centraal- en West-Azië, het Midden-Oosten en uiteindelijk Europa; en een “maritieme route” die via de oostkust van Afrika en het Suezkanaal naar de Middellandse zee loopt.

De schaal en ambitie van het project zijn ronduit verbijsterend; volgens sommige ramingen zijn er de komende jaren meer dan USD 6 biljoen aan investeringen mee gemoeid en de gevolgen voor de wereldhandel zullen enorm zijn.

Veel regeringen, van Maleisië, Pakistan en Sri Lanka tot verder gelegen landen zoals Estland, Egypte en Nigeria hebben de Chinese investeringen met open armen ontvangen. Want hoewel de plannen van China vooral door eigenbelang zijn ingegeven, zullen zonder twijfel ook de partners in de ontwikkelende wereld profiteren van de omvangrijke investeringen en handelsstromen.

Voordelen ongelijk verdeeld

Maar de investeringen en het potentiële effect op de betrokken ontwikkelingslanden zullen niet evenredig verdeeld zijn. Vanuit Chinees oogpunt bieden sommige landen duidelijke kansen, gewoon vanwege hun gunstige ligging of geografische kenmerken, terwijl andere minder aantrekkelijk zijn om in te investeren, bijvoorbeeld omdat ze kampen met politieke instabiliteit, corruptie, terroristische dreiging of slechte transparantie.

Vanwege deze grote variatie in mogelijke gevolgen van het ‘Gordel en weg’-initiatief gaan wij bij de invulling van dit thema in onze portefeuilles aandeelspecifiek te werk. Daarbij beginnen we met een top-down analyse van de totale voordelen voor de betrokken landen, om in kaart te brengen welke landen aanzienlijke directe buitenlandse investeringen kunnen verwachten en de politieke stabiliteit kennen die nodig is om er de vruchten van te plukken en de economische groei sterk te stimuleren. Drie voorbeelden:

Kazachstan: cruciale schakel

Centraal-Azië speelt een belangrijke rol in China’s plannen, aangezien de kortste landroute naar Europa door deze regio loopt. Tot voor kort was deze route vrijwel onbegaanbaar omdat de spoorwijdtes in de verschillende landen niet op elkaar aansloten. Maar dankzij investeringen door de landen zelf en China is het oude spoorwegnetwerk inmiddels vervangen zodat China een landroute naar Europa heeft gekregen en het door land omgeven Centraal-Azië een verbinding met de Perzische golf.

Een land waar wij momenteel zoeken naar beleggingsmogelijkheden is Kazachstan. Het land heeft zijn export dankzij het nieuwe spoorwegnetwerk al aanzienlijk zien stijgen. In de hoofdstad Astana wordt een light rail systeem van 22 kilometer aangelegd, gefinancierd door China, dat zal in 2018 worden voltooid. Kazachstan lijkt hiermee een cruciale schakel te worden in de strategie van de Chinezen, die hier een deel van hun overcapaciteit in cement, staal en glas kwijt kunnen.

Pakistan: strategisch belang

Als we het geldspoor van directe buitenlandse investeringen volgen, is ook Pakistan nader onderzoek waard. Met de aanleg van de zogeheten China-Pakistan Economic Corridor – door velen als het paradepaardje van het ‘Gordel en weg’-project beschouwd – is naar verwachting meer dan USD 50 miljard aan investeringen in nieuwe en gemoderniseerde infrastructuur gemoeid, waaronder spoorwegen, wegen en energie-opwekkingsfaciliteiten. De corridor, die in 2030 gereed moet zijn, is strategisch belangrijk voor China omdat deze een kortere, directere weg naar het Midden-Oosten, Centraal Azië en West-Europa biedt.

Voor Pakistan zal deze enorme investering een grote bijdrage leveren aan de economie en de ontwikkeling op lange termijn, hoewel er enige vrees bestaat dat het allemaal wat veel is en dat de Chinese leningen een molensteen worden voor dit vrij onderontwikkelde land.

Sri Lanka: spil in de maritieme zijderoute

Een land waar wij al beleggen en dat zeker van de Nieuw Zijderoute zal profiteren, is Sri Lanka. China heeft al fors in dit land geïnvesteerd in het streven een toegangspoort naar het subcontinent te verkrijgen. De diepe havens van Sri Lanka, die dichtbij de belangrijkste scheepvaartroutes over de Indische Oceaan liggen, zijn geschikt voor ‘s werelds grootste containerschepen en supertankers. Daardoor kan het land een spil in China’s maritieme route worden.

Er zijn al miljarden geïnvesteerd en nog meer miljarden toegezegd zodat de mogelijke effecten op het bruto binnenlands product (‘bbp’) van Sri Lanka, dat een relatief kleine economie is, niet onaanzienlijk zullen zijn. Op het niveau van de aandelenmarkt is Sri Lanka ook aantrekkelijk omdat de beursgenoteerde bedrijven van hoge kwaliteit zijn met in het algemeen een goede corporate governance.

Inspelen op de uitdagingen van deze tijd

Zo’n 60 tot 70 landen zullen, in meer of mindere mate, rechtstreeks gevolgen ondervinden van China’s plannen en het herstel van de oude handelsnetwerken langs de nieuwe Zijderoute. Het ligt voor de hand dat vooral de landen met de slechtste infrastructuur, zoals Kazachstan, Bangladesh, Pakistan en Sri Lanka, er sterk van zullen profiteren.

Natuurlijk onderneemt China dit megaproject niet uit altruïstische motieven. Het biedt echter een uitstekende mogelijkheid om in te spelen op een groot aantal van de uitdagingen en kansen van deze tijd.