Wat zou een crash kunnen veroorzaken?

De aandelenmarkten zijn de afgelopen tijd duidelijk onder druk komen te staan. De bezorgdheid dat de dalende koersen een voorbode van een crash zijn neemt toe. Crisishaarden zijn er genoeg - maar hoe gevaarlijk zijn ze? Philipp Vorndran, Chief Strategist bij Flossbach von Storch, legt uit.

Philipvorndran
Philipp Vorndran

Het handelsconflict tussen de VS en China speelt zeker een grote rol. De toon wordt namelijk steeds scherper. Een escalatie zou aanzienlijke negatieve gevolgen kunnen hebben voor de wereldeconomie en dus ook voor de aandelenmarkten. Protectionisme kent alleen maar verliezers en een wereldwijde recessie zou het gevolg zijn. Wij gaan er echter niet vanuit dat het in de nabije toekomst zo ver komt. De toon van de media is scherper dan de concrete maatregelen (gemeten aan het economische belang) in werkelijkheid zijn.

De Amerikaanse conjunctuur zou nog hogere rente rechtvaardigen

Wij gaan er niet vanuit dat de gestegen rente in de VS in de toekomst problematisch zou kunnen zijn voor de Amerikaanse economie. Gemeten aan het economisch klimaat in de VS en de groeidynamiek ervan ligt de rente in de VS - historisch gezien - nog steeds op een zeer laag niveau. Wij gaan ervan uit dat de langetermijnrente op korte termijn weliswaar nog kan stijgen, maar dat deze rente op middellange resp. lange termijn fors boven het huidige niveau komt, is eerder onwaarschijnlijk.

Zou de crash eventueel beginnen in de opkomende landen en veroorzaakt worden door een kapitaalvlucht naar de VS? Wij denken niet dat dit momenteel het scenario is. Maar vanzelfsprekend maken we hierbij een onderscheid tussen de opkomende landen en China. China is in de afgelopen jaren een belangrijke invloedsfactor voor de wereldeconomie geworden. Als China problemen heeft, voelt de hele wereld dat nu.

Het probleem van Beijing: stijgende schulden

De problemen van Beijing zijn echter niet de rentestijging in de VS en een eventuele kapitaalvlucht. De problemen in Beijing zijn de aanzienlijke stijging van de schulden in de afgelopen jaren en de nog steeds uit de voegen gegroeide schaduwbanksector. Bovendien vertraagt de groeidynamiek van de Chinese economie. Zijn de problemen van China de voorbodes van een crash? Volgens ons niet, in ieder geval niet in de nabije toekomst. China heeft genoeg reserves om in geval van twijfel een tegenovergestelde koers te kiezen.

Dat geldt niet voor Turkije, Venezuela, Pakistan en Argentinië. Deze landen domineren momenteel alle krantenkoppen - en dat heeft ook een nadelig effect voor de andere opkomende landen. Dit zijn echter afzonderlijke gevallen en op zich zijn deze niet belangrijk genoeg voor de wereldeconomie. Bovendien heeft een groot deel van de opkomende landen momenteel een veel robuustere economie dan bijvoorbeeld in 1997, kort voor de Aziatische crisis. De buitenlandse schuld (in USD) van deze landen is vandaag de dag duidelijk lager.

Italië is de olifant in de porseleinkast!

De eurozone is en blijft een belangrijke risicofactor, dat is zeker, en Italië blijft de olifant in de porseleinkast. De beleggers richten hun aandacht steeds meer op het begrotingsbeleid van dit land. Tenslotte zal de Europese Centrale Bank (ECB) een koers uitzetten en wij gaan er niet vanuit dat de centrale bankiers de politici in Rome erg snel zullen helpen. Wij denken eerder dat zij hen in geval van twijfel nog een tijdje in onzekerheid zullen laten. Maar dat de ECB hulp zal bieden, achten wij zeer waarschijnlijk.

Wij zijn geen mooipraters maar ook geen ondergangsprofeten - geld beleggen staat voor ons nooit gelijk aan het wedden op een rally of een crash. Wij zijn van mening dat een vermogen altijd zo opgesteld moet zijn dat het in grote mate bestand is tegen crises, zonder daarbij alle rendementsmogelijkheden te moeten opofferen. De kwaliteit van de afzonderlijke beleggingen is dan ook bijzonder belangrijk. Wie op de kwaliteit van zijn beleggingen kan vertrouwen en een lange beleggingshorizon heeft, zou niet bang moeten zijn voor turbulentere tijden. Deze kunnen beschouwd worden als wat ze echt zijn: de normaliteit.