Pictet: 2020: op weg naar een lagere groei en meer bescheiden rendementens

Christophe Donay, verantwoordelijke voor asset-allocatie en macro-economisch onderzoek, chef-strateeg, Pictet Wealth Management

Er wordt nu al vier jaar gesproken over een mogelijke sterkere groeivertraging of zelfs recessie in de Verenigde Staten. Hoewel we tot dusver van mening waren dat de endogene mechanismen voldoende krachtig waren om een dergelijk scenario af te wenden, denken we nu dat 2020 anders kan worden. Waarom?

Omdat de accumulatie van krachten die leiden tot een recessie een golf heeft gevormd, en de voortplanting ervan is begonnen met de handelsoorlog. De voortplanting gebeurt in verschillende stappen, en is niet te stoppen.

Opeenvolgende gebeurtenissen die uiteindelijk zullen leiden tot een recessie

De wereldhandel is beginnen te krimpen. Het jaarlijkse percentage bedraagt nu 2,7%. Het ondernemersvertrouwen is afgebrokkeld, wat op zijn beurt een impact heeft op de productieve investeringen. We verwachten op dat vlak een verzwakking in de orde van 1,5% in de Verenigde Staten. De cyclus op de arbeidsmarkt is verzwakt. Dat komt vooral door de verslechtering van het consumentenvertrouwen en een afname van de consumptie. Deze opeenvolgende gebeurtenissen zullen uiteindelijk leiden tot een recessie.

Ons scenario voor 2020 in de Verenigde Staten is een aanzienlijke vertraging, met een reële groei van 1,3% tegenover meer dan 2% de afgelopen jaren. Buiten de Verenigde Staten verwachten we eveneens een vertraging, met een groei die onder het potentieel ligt. Zo zal de groei in China bijvoorbeeld terugzakken tot 5,9% terwijl we in de eurozone een reële groei van amper 1% verwachten. Frankrijk zou beter stand moeten kunnen houden, met een reële economische groei van 1,2%.

Te groei zal hoogstens op een lager niveau stabiliseren

Wanneer we deze golf van groeivertragingen willen tegenhouden, moet er een oplossing komen voor de handelsoorlog, hetzij een stimulerend economisch beleid, of een combinatie van beide. Een wapenstilstand in het handelsconflict tussen de VS en China lijkt een reële optie. Een economisch herstelbeleid dat echter de monetaire, fiscale en begrotingspijlers efficiënt combineert, lijkt ons moeilijk te worden. Laatstgenoemde factoren moeten immers een meerderheid krijgen in de beslissingsorganen van de overheden. De economische beleidsplannen zullen hoogstens kunnen zorgen voor een stabilisering van de groei op een lager niveau, waardoor stricto sensu een recessie wordt vermeden.

De inflatoire druk is erg beperkt. De onderliggende inflatiepercentages zouden onder de 2% moeten uitkomen. We beschouwen olie niet als een inflatiebron. We hebben een scenario waarbij de olieprijs daalt tot 51 dollar per vat, maar wijzen wel op het geopolitieke risico.

Lagere rendementen, in lijn met onze langetermijnverwachtingen

Na een uitzonderlijk sterk 2019 zouden de rendementen van de belangrijkste activacategorieën meer moeten aansluiten bij onze langetermijnverwachtingen: na een stijging van 25% op de ontwikkelde markten zou het rendement in 2020 een enkel cijfer moeten bedragen, zo rond de 5%. Dat is hoofdzakelijk afkomstig van het dividendrendement en de inkoop van eigen aandelen, hoofdzakelijk in de Verenigde Staten. De aandelen van de groeilanden zouden moeten lijden onder de gecombineerde verzwakking van de handel en de olieprijzen, wat een correctie van zowat 5% kan veroorzaken.

De centrale banken zullen een zeer soepel beleid blijven voeren en hun rentevoeten zeer laag houden. We verwachten vier renteverlagingen met 25bp van de Federal Reserve, en een status quo bij de ECB. Een lage groei zonder inflatie is gunstig voor een stabilisering van de 10-jarige Amerikaanse Treasury-rentevoeten in de buurt van 1,6% en een lichte stijging van de Duitse rentevoeten op dezelfde looptijd, wat zorgt voor een totaalrendement van respectievelijk zowat 2,5% en -1,2%. Overheidsobligaties blijven een veilige haven in een gediversifieerde en evenwichtige allocatie.

De activa-allocatie verloopt hoofdzakelijk via private equity en goud De rendementsverschillen (spreads) van bedrijfsobligaties zouden moeten verkrappen, vooral in het Amerikaanse hoogrentende segment (High Yield) dat een hoger aandeel CCC-ratingen heeft dan het equivalent in euro. Het kwaliteitssegment (Investment Grade) lijdt onder een weinig aantrekkelijk rendement. De groeilandenobligaties in lokale munt hebben een hoger rendement en een totale verwachte rendabiliteit van zowat 5%. De illiquide activa, met name private equity, zouden een stabieler en tegelijk ook hoger rendement moeten opleveren van zowat 10%. In dat opzicht lijkt een strategische activa-allocatie van het endowment type ons geschikter dan de traditionele allocaties. Tot slot geven we de voorkeur aan fysiek goud in het kader van een gediversifieerde portefeuillesamenstelling, op basis van het scenario dat wij weerhouden hebben. Er zijn talrijke risico's, zowel op economisch, politiek als geopolitiek vlak. De uitkomst van de brexit, de Amerikaanse verkiezingen, de spanningen in Spanje, Italië en het Midden-Oosten is zowel onzeker als onvoorspelbaar.