T. Rowe Price: Gordels vast! Rentevolatiliteit neemt toe

- De versteiling van de rentecurve houdt voorlopig aan, omdat de economische groei en de inflatie de komende maanden waarschijnlijk zullen versnellen.
- De rentevolatiliteit neemt toe, maar is vooralsnog geconcentreerd in langlopende obligaties en heeft weinig impact op de risicomarkten.
- Rentevolatiliteit baart centrale banken zorgen en kunnen sommige ertoe aanzetten met yield curve control de schommelingen af te vlakken.

De stijgende obligatierendementen en de volatiliteit van de rente waren tot dusver dit jaar de dominante thema's op de vastrentende markten. Hoe groot is de kans dat deze trends aanhouden en wat zijn de mogelijke implicaties voor de obligatiemarkten en het beleid van de centrale banken als dat zo is?

Versteiling rentecurve houdt aan

De stijgende trend op de markten voor staatsobligaties dit jaar mag dan snel zijn geweest, maar hij zal waarschijnlijk nog wel een tijdje duren. "Het is belangrijk om te onthouden wat er in de komende kwartalen aan zit te komen - mogelijk een sterke versnelling van de economische groei en een inflatiestijging waar de belangrijke centrale banken, zoals de Federal Reserve, waarschijnlijk doorheen zullen kijken", aldus Quentin Fitzsimmons, portfoliomanager en lid van het Global Fixed Income Team van T. Rowe Price. "Deze dynamiek suggereert dat de versteiling van de rentecurve waarschijnlijk nog zal aanhouden.”

Op basis van een analyse van eerdere cycli waarin de rentecurve steiler werd, meent Fitzsimmons dat als reactie op de versteiling van de curve pas de helft van de afvlakking heeft plaatsgevonden in deze trend van stijgende rente, wat suggereert dat er nog genoeg ruimte is voor de rente om verder te stijgen. De huidige steile curve is ook veel meer dan alleen een Amerikaans fenomeen - andere ontwikkelde markten doen ook mee. Zo zal de curve van de Britse staatsobligaties waarschijnlijk steiler worden als gevolg van de snelle uitrol van vaccinaties en het ultra-accommodatieve beleid van de centrale bank.

Rentevolatiliteit geen impact op bedrijfsschuld- en aandelenmarkten

Hoewel de staatsobligaties van ontwikkelde markten dit jaar te maken kregen met een forse sell-off, hebben bedrijfsschuld- en aandelenmarkten zich relatief goed staande gehouden. "Het interessante aan de volatiliteitsstijging is dat die tot nu toe heel specifiek is geweest voor de rentemarkten - maar dat zal misschien niet altijd zo blijven", meent Fitzsimmons. Hij wees erop dat bedrijfsobligaties, vooral investment grade, op een gegeven moment kwetsbaar kunnen zijn vanwege krappe spreads en de looptijdcomponent die het blootstelt aan veranderingen in de onderliggende risicovrije rente.

Niet alle delen van de obligatierentecurves hebben echter dezelfde mate van volatiliteit gekend. "Staatsobligaties met een lange looptijd hebben de laatste tijd de grootste prijsschommelingen gekend omdat beleggers een hogere premie toekennen aan dat deel van de curve als gevolg van inflatievrees en bezorgdheid over aanbodrisico's," meent Fitzsimmons. "Vergeet niet dat de grote budgettaire stimuleringsmaatregelen van het afgelopen jaar gefinancierd moeten worden en dat daarvoor waarschijnlijk meer staatsobligaties zullen moeten worden uitgegeven.”

Het soepele monetaire beleid heeft geholpen om de volatiliteit aan de korte kant van de curve in toom te houden, maar dat zal wellicht niet altijd het geval zijn. "Het risico bestaat dat de afwachtende houding van de Fed een averechts effect heeft en dat de markten haar vastberadenheid op de proef stellen, wat ook kan leiden tot een tijdelijke correctie in obligaties met korte looptijden," waarschuwt Fitzsimmons.

Yield curve control wellicht?

De stijgende obligatierente zal de centrale banken waarschijnlijk niet verontrusten, maar de snelheid en volatiliteit van de stijgingen doen dat wel, meent Fitzsimmons. Verschillende banken hebben hun ongerustheid al laten blijken en het is mogelijk dat sommige het voorbeeld van de Bank of Japan (BoJ) en de Reserve Bank of Australia volgen door Yield Curve Control toe te passen om schommelingen te helpen afvlakken.

"Centrale banken zullen de voordelen van yield curve control evalueren", aldus Fitzsimmons. Als andere centrale banken besluiten om de rentecurve te onder controle te krijgen, kunnen ze de aanpak van de BoJ volgen, die zich richt op specifieke delen van de rentecurve. Deze stap betekende dat de BoJ in totaal minder obligaties kocht omdat ze zich niet langer verplichtte om elke maand in een vast tempo obligaties op te kopen.

Volgens Fitzsimmons kan het concept van yield curve control soms verkeerd worden begrepen door marktdeelnemers: "Het doel is om het tempo van de rentestijgingen te helpen beheersen - niet om een limiet te stellen aan hoe ver de rente kan stijgen.”