De toekomst voor grote oliebedrijven - en hun beleggers

Door Randeep Somel, fondsbeheerder van het M&G (Lux) Climate Solution Fund

Randeep somel
Randeep Somel
Tegen 2050 moet de netto-uitstoot nul worden, aldus het Internationaal Energieagentschap. Dit impliceert een fundamentele verschuiving voor de olie- en gasbedrijven. Heeft het nog wel zin om in deze sector te beleggen?

In de onlangs gepubliceerde 'Net Zero Roadmap' van het Internationaal Energieagentschap (IEA) wordt opgeroepen tot onmiddellijke actie om tegen 2050 tot een net-nulemissie te komen. Het IEA roept op tot een massale verhoging van de ambities in combinatie met een niet-aflatende aandacht van de overheid. Vooral de komende 10 jaar zullen volgens het IEA van cruciaal belang zijn.

Hoewel het IEA elektrificatie ziet als de belangrijkste manier om een netto nuluitstoot te bereiken, voornamelijk door hernieuwbare energieopwekking, geeft het ook toe dat dit op zichzelf niet zal volstaan om het doel te halen. Het pleit voor een aanvulling met andere energiebronnen en -technologieën, zoals koolstofopvang, bio-energie en waterstof.

Toenemend bedrijfsrisico voor beleggers

Dit impliceert een fundamentele verschuiving voor de olie- en gasbedrijven. Kan het nog zin hebben om in deze sector te beleggen ? Dat hangt af van uw tijdshorizon. Op langere termijn moet er duidelijk een verschuiving komen van olie en gas naar hernieuwbare energiebronnen. Sommige grote oliemaatschappijen zijn al met dit proces begonnen. Europese oliemultinationals zoals Total, BP en Shell zijn actief bezig met het bouwen van en het bieden op toekomstige projecten voor hernieuwbare energie.

Activiteiten die koolstof uitstoten blijven ook in de toekomst in het vizier van de regelgevers en krijgen waarschijnlijk te maken met beperkingen en/of boetes, zoals hogere belastingen. Hierdoor zal het bedrijfsrisico van deze beleggingen toenemen.

Naarmate beleggers zich meer bewust worden van de koolstofuitstoot van hun portefeuilles (in lijn met de akkoorden van Parijs), zal de hoeveelheid kapitaal voor dergelijke activiteiten afnemen en uiteindelijk ook de hoeveelheid wereldwijd kapitaal dat naar deze sector gaat.

Op korte termijn zullen er kansen opduiken, zoals dat met elke belegging het geval is. Op korte termijn zal aardgas een vitale rol blijven spelen als overgangsbrandstof, naarmate we de infrastructuur voor hernieuwbare energiebronnen uitbouwen en afstappen van steenkool en olie (die veel vuilere vormen van energie zijn).

Actief aandeelhouderschap

Wat betekent het IEA-scenario voor actief aandeelhouderschap en/of vermogensallocatie? Het is en blijft van groot belang om met de olie- en gasbedrijven in dialoog te treden. Om deze bedrijven klaar te maken voor de toekomst is actieve betrokkenheid van de beleggers nodig, om de inzet van kapitaal en investeringen voor schone energie te stimuleren en ervoor te zorgen dat deze bedrijven een duidelijk pad uitstippelen voor de rol die ze hebben in het bereiken van een nuluitstoot tegen 2050.

Ongeveer een derde van de huidige wereldwijde emissies is afkomstig van activiteiten die wellicht niet kunnen worden geëlektrificeerd (zoals de productie van staal en cement en de luchtvaartindustrie). Hier ligt een enorme kans voor de oliemultinationals om nieuwe, groenere energietechnologieën te bestuderen, zoals groene waterstof. Voor toepassingen waarvoor wellicht de productie van koolwaterstoffen nog nodig is, moet een ecosysteem voor koolstofafvang en -opslag komen om ervoor te zorgen dat dit in overeenstemming is met de netto nul doelstellingen.

Bij recente gevallen met veel media-aandacht zagen we dat bedrijven die op dit gebied geen haast maken, deze beslissingen opgelegd krijgen. De uitdagingen zijn groot voor oliemaatschappijen die overwegend vasthouden aan een koolwaterstoftoekomst of die onvoldoende urgentie aan de dag leggen bij het nemen van de nodige maatregelen.