Wat mijn tuin ons kan vertellen over budgettair beleid
Het is van essentieel belang het juiste evenwicht te vinden tussen hulp op korte termijn en infrastructuuruitgaven op lange termijn
 Colin Moore |
De aandachtige lezers zullen begrepen hebben waar ik met dit voorbeeld heen wil: de schommel is een metafoor voor de economie, voor het herstel en de daaropvolgende expansie van de economische activiteit die volgde dankzij de extra stimuleringsmaatregelen die door de regering van Biden werden ingevoerd. Maar laat me dit wat meer in detail uitleggen.
Schommelen om in evenwicht te geraken
Een schommel is een soort slinger met een duidelijk steunpunt. Dit is erg handig omdat mijn kleinkinderen er gemakkelijk op kunnen klimmen. In het begin waren de kinderen tevreden met zachtjes heen en weer schommelen, maar al gauw wilden ze hoger gaan. Ik deed graag mee. Wat is uiteindelijk het nut van langzaam gaan? Dus duwde ik harder. Terwijl ik naar de reacties van de kinderen keek, kon ik drie dingen vaststellen :
In deze tekst zal ik me concentreren op het derde punt, omdat we bij het oplossen van dit probleem ook de eerste twee aanpakken. Een slinger, in ons voorbeeld een schommel, heeft een natuurlijk bewegingsbereik dat oscillatie wordt genoemd. Dit hangt voornamelijk af van de lengte van het touw (d.w.z. de kettingen die de stoel en de balk verbinden). Door toe te geven aan het verzoek van de kinderen om hoger te gaan, gaf ik extra energie die het natuurlijke bewegingsbereik uitbreidde door harder te duwen.
Bij gebrek aan een nauwkeurige meting en omdat ik de kettingen van de schommel niet verlengd heb, werd het systeem enigszins instabiel. Ik kon deze lichte instabiliteit tegengaan door de ankerpunten van het frame te verstevigen. Daarmee heb ik het probleem echter niet opgelost, maar slechts gemaskeerd. Het schommelsysteem probeerde zich te ontdoen van de overtollige energie die ik had ingebracht en deed dat door middel van een proces dat demping wordt genoemd. Door het dempingsvermogen te beperken, had ik de druk naar een ander deel van het frame verschoven. Helaas zijn de gevolgen van een dergelijke maatregel niet noodzakelijkerwijs onmiddellijk zichtbaar.
Inflatierisico
Net als mijn schommel heeft de economie een natuurlijk bereik voor de groeiactiviteit en -snelheid. Het evenwichtsgroeipercentage hangt af van de beschikbare hoeveelheid arbeid en het nuttige kapitaal waarover de arbeid kan beschikken om efficiënter te werken. De arbeidsproductiviteit hangt af van efficiënt vervoer, betrouwbare energievoorziening, goed uitgeruste kantoren/fabrieken en onderwijs- en gezondheidszorgstelsels van hoge kwaliteit.
Nu we uit deze pandemie geraken, moeten we ons concentreren op investeringen die de economische productie kunnen verhogen, anders lopen we het risico op instabiliteit. Net als bij de schommel zal de druk niet meteen zichtbaar zijn, maar hoogstwaarschijnlijk zal hij verschijnen in de vorm van inflatie.
Het spaarwezen in de economie is al hoog, ook al is het niet gelijk verdeeld. Overtollig spaargeld heeft ook tot een buitensporige vraag geleid. Het daaruit voortvloeiende onevenwicht op korte termijn zouden moeten afnemen indien niet telkens weer nieuwe stimuleringsmaatregelen worden genomen. In plaats daarvan is de oplossing op lange termijn het bouwen van een grotere schommel.
Door dit spaargeld meer te duwen richting investeringen in infrastructuur in plaats van op consumptie, kan de druk op korte termijn worden verlicht en de omvang van de economie worden vergroot, waardoor de totale vraag toeneemt met minder risico op inflatie.
Moeilijke beslissingen nemen
Bij de schommel ben ik de demper: door tijdelijk de stoel vast te houden of te duwen, kan ik het evenwicht bewaren. In de economie is het monetaire beleid een van de belangrijkste dempers. Als er te veel stimulans is, zal de Amerikaanse Federal Reserve gedwongen zijn de rente te verhogen om een te sterke heropleving te compenseren. Het is van cruciaal belang het juiste evenwicht te vinden tussen steun op korte termijn en infrastructuuruitgaven op lange termijn. Veel mensen maken zich zorgen over het totale bedrag van de uitgaven, maar het evenwicht van de uitgaven is belangrijker. Infrastructuuruitgaven op lange termijn moeten kortetermijnstimulansen vervangen, en niet als aanvulling dienen.
Wat mij betreft, zal ik het evenwichtsprobleem van mijn schommel oplossen door een groter frame te bouwen of door te weigeren als mijn kleinkinderen hoger willen gaan, een zeer onpopulaire beslissing! Voor de economie biedt een grotere schommel ook interessante keuzemogelijkheden. Maar besturen impliceert ook moeilijke beslissingen nemen.
