Flossbach over haar aandelenverwachtingen en precaire euro

Zoekt en gij zult vinden

Was 2017 een goed jaar voor beleggers? En nog belangrijker, wat kunnen we verwachten in 2018? Hier is een overzicht.

Het einde van dat jaar is traditioneel de tijd om terug te kijken op het afgelopen jaar en vooruit te kijken naar het volgende jaar. "Same procedure as last year." Wij willen deze traditie natuurlijk voortzetten, maar doen dit opnieuw iets vóór het einde van het kalenderjaar. Laten we even kort stilstaan bij de prestaties van de kapitaalmarkt sinds het begin van het jaar. De MSCI World Index is met bijna zes procent gestegen, de Nikkei met meer dan 10 procent en de Dax zelfs met bijna 14 procent. Het kan haast niet anders of 2017 gaat als het volgende goede jaar in de boeken.

In zo'n omgeving vragen beleggers ons vaak waarom ze zouden beleggen in een actief beheerd fonds met meerdere types activa wanneer de op de beurs verhandelde indexfondsen ( ETF 's) het veel beter doen en amper kosten in rekening brengen. De veel gehoorde kritiek is dat fondsen met meerdere types activa niet meer dan een andere vorm van bedrog zijn, een vorm van oplichting die de tijdsgeest reflecteert.

Ons antwoord is altijd hetzelfde. We maken bewust niet de hele tijd vergelijkingen met de index, maar kijken verder, veel verder dan het einde van het kalenderjaar. We hebben dit sinds de oprichting van ons bedrijf gedaan – en er is niets veranderd. Ons doel is het realiseren van aantrekkelijke rendementen op de lange termijn, en we willen dat onze prestaties daarop worden beoordeeld. We proberen onze portefeuilles robuust genoeg te maken om ernstige crises relatief ongeschonden door te komen en tijdens rustige periodes op de beurs adequate rendementen te realiseren. Dit is een compleet andere benadering dan die door de ETF 's wordt gebruikt, die natuurlijk ook inspelen op andere behoeften van beleggers.

Als we al onze uit meerdere types activa bestaande fondsen met een index zouden moeten vergelijken, zouden we zeker geen appels met peren vergelijken. De Dax vormt in ons geval bijvoorbeeld geen geschikt vergelijkingsmateriaal. Onze uit meerdere types activa bestaande fondsen zijn nu eenmaal geen Duitse blue chip-aandelenfondsen. Een betere vergelijking zou een mix van de MSCI World-aandelenindex en een Europese aandelenindex zijn. Een soortgelijke 'hybride index' zou dit jaar tot dusverre zo'n drie procent opbrengst hebben gerealiseerd. Vóór kosten en belastingen. Als u kijkt naar de resultaten die onze uit meerdere types activa bestaande fondsen hebben behaald, kunt u zien dat we niets te vrezen hebben van zo'n vergelijking. Net als voorheen blijven er mogelijkheden om het beter te doen dan een referentie-index, die in dat geval ook alleen maar fungeert als referentie. Met andere woorden, er bestaat een wereld naast de ETF 's.

Maar laten we in plaats van te vergelijken, kijken naar wat we goed en – in het bijzonder – wat we niet goed hebben gedaan in de afgelopen maanden. De allocatie van onze activa, die was gericht op aandelen van hoge kwaliteit, was goed. We hebben ook het gevoel dat de selectie van onze individuele effecten goed was. Wat betreft obligaties zijn we opportunistisch te werk gegaan en hebben we zeer selectief bedrijfsobligaties toegevoegd aan de portefeuille, zoals de achtergestelde obligaties van een Duitse automobielfabrikant. We profiteerden ook van de crisis van de Mexicaanse peso aan het begin van het jaar en plaatsten orders voor obligaties in peso's. Deze hebben we nu weer doorverkocht.

Onze fouten zijn echter nog belangrijker. Laat ik er geen doekjes om winden. We zaten te slapen op het gebied van valuta’s. Daar is geen discussie over mogelijk. We dekten onze posities in de Amerikaanse dollar en de Zwitserse frank aan het begin van het jaar niet goed af. Hoewel onze opvatting dat de euro te ver omlaag was geduwd op dat moment feitelijk correct was, deden we er niet genoeg mee. De daaropvolgende stijging van de euro kostte ons wat resultaat op de balans.

Maar hoe gaat het nu verder op de valutamarkten? Om deze vraag te kunnen beantwoorden, is het goed even kort naar het verleden te kijken. Veel beleggers raakten de laatste tweeënhalf jaar vertrouwd met een USD tussen de 1,05 en USD 1,15, een range waarvan ook wij denken dat het een goede afspiegeling vormt van de comparatieve economische kracht van de twee valutagebieden.

We weten allemaal hoe moeilijk het is om uit zo'n comfortzone te stappen en na te denken over de vele mogelijke effecten die het zou hebben als deze prijsrange wordt doorbroken.

Het euroscepticisme was vooral aan het begin van het jaar bijzonder sterk, terwijl er omgekeerd veel vraag was naar Amerikaanse dollars. De nieuwe Amerikaanse president Donald Trump beloofde ingrijpende belastingverlagingen en investeringen in infrastructuur. Dit leidde tot een hogere dollar – maar slechts tijdelijk. Toen de tendens omsloeg, kwam dit voor veel beleggers als verrassing. Elke cent die de euro in de volgende periode klom maakte beleggers die hun Amerikaanse dollarrisico niet hadden afgedekt nerveuzer – en vergrootte tegelijkertijd hun vurige wens de situatie bij de eerstvolgende mogelijkheid te corrigeren.

Een blik op de volumes van termijntransacties laat zien dat dit precies is wat gebeurde tijdens de laatste euro-correctie in oktober/november. Omdat velen verwachtten dat de euro sterk zou blijven, was men blij de gelegenheid te hebben hun Amerikaanse dollarrisico af te dekken op USD 1,15. Vanuit een puur technisch oogpunt geloven we dat het momentum nog steeds bij de euro ligt. We zouden dan ook niet verbaasd zijn als de euro in de komende weken en maanden blijft stijgen. Dus wat we gaan we daaraan doen?

We gaan onze positie niet uitgebreid afdekken! U weet hoe we over de euro denken. We hebben het idee dat het een fragiele constructie is, en deze mening is niet veranderd. Het is derhalve waarschijnlijk dat het opwaartse potentieel van de euro beperkt is. En u kent ook onze beleggingsfilosofie. We rennen niet achter elke procentpunt of elke cent aan, wekelijkse en maandelijkse rendementen houden ons niet bezig. Als de controverse over de euro weer oploopt, iets dat nog steeds tot de mogelijkheden behoort, zouden we ons moeten afvragen waarom we onze overtuigingen hebben opgegeven om 'in te spelen' op de valutamarkt en te profiteren van een kortetermijntrend. Een zodanig optreden zou weinig te maken hebben met onze langetermijnbeleggingsstrategie die consistent de leidraad is geweest voor ons handelen.

De valutamarkt was echter niet het enige belangrijke onderwerp op de kapitaalmarkten in 2017. De aandacht was ook gericht op de aandelen van wereldwijde technologiebedrijven, die belangrijk beter presteerden dan bedrijven in de traditionele bedrijfstakken.

De grafiek vertekent de werkelijkheid enigszins omdat het geen rekening houdt met dividenden. Wanneer de dividenden worden meegerekend, wordt het gat iets kleiner, omdat de dividenden die door technologiebedrijven worden uitgekeerd traditioneel significant lager zijn dan die van bedrijven in andere bedrijfstakken.

Ook als daar rekening mee wordt gehouden, blijft het feit dat er aan de basis van de groei van technologieaandelen een probleem ligt dat de komende jaren meer onder de aandacht zal komen, niet alleen op de aandelenbeurzen, maar ook in ons dagelijkse leven, namelijk 'ontwrichting'. Het internet en de digitalisering blijven nieuwe businessmodellen en innovaties genereren die over talloze traditionele bedrijven zullen heenwalsen en hen overbodig zullen maken. De grote vraag die alle beleggers stellen is wie de winnaars en wie de grote verliezers zullen zijn. Het zou dan ook niemand moeten verbazen dat de grote technologiebedrijven op dit moment profiteren van de ontwrichting. Op dit moment verwachten we echter geen enorm overdreven koerswinsten zoals die aan het begin van de eeuw.

Hoe dan ook, beleggers doen er goed aan zo nuchter mogelijk te zijn bij het analyseren van de ontwrichting. Zijn de dingen echt zo slecht als ze eruitzien? Sommige businessmodellen die al lang en breed afgeschreven zijn, kunnen wel eens robuuster blijken dan velen vandaag de dag denken. Bijvoorbeeld traditionele automobielfabrikanten. Het kan zijn dat deze bedrijven, waarvan investeerders denken dat ze zullen uitsterven, onredelijk worden gestraft op de aandelenmarkt. Wij zijn ervan overtuigd dat deze omgeving in de toekomst een aantal aantrekkelijke investeringsmogelijkheden gaat genereren.

Zoekt en gij zult vinden!

Analist.nl Nieuwsdienst: +31 084-0032-842
nieuws@analist.nl

Copyright analist.nl B.V.
All rights reserved. Any redistribution, duplication or archiving prohibited. Analist.nl doesn't warrant the accuracy of any News Content provided and shall not be liable for any errors, inaccuracies or for any actions taken in reliance thereon.