China's snelle industrialisering en economische groei zijn buitengewoon geweest in de afgelopen decennia, maar de impact ervan op het milieu is ook niet mis: het land is momenteel verantwoordelijk voor meer dan 30% van de wereldwijde CO2-uitstoot. Volgens Irmak Surenkok, Portfolio Specialist, Emerging Markets, bij T. Rowe Price, heeft de regering van president Xi van milieubeleid een topprioriteit gemaakt. Tijdens de Algemene Vergadering van de VN in 2020 heeft president Xi twee belangrijke milieu-initiatieven aangekondigd. Ten eerste wil hij bereiken dat de CO2-uitstoot in 2030 zijn hoogtepunt heeft bereikt. Ten tweede wil hij China tegen 2060 CO2-neutraal maken. Deze doelstellingen vereisen een ongekende meerjarige inzet en investeringen van de Chinese regering, bedrijven en bevolking.
Per 31 december 2020
President Xi heeft duidelijk te kennen gegeven dat hij tegen 2060 koolstofneutraliteit nastreeft en het is geen verrassing dat het beleid zich nu al in die richting ontwikkelt. China is de afgelopen jaren druk bezig geweest met de overgang naar een groenere economie - de pandemie heeft het positieve momentum daarvan relatief ongehinderd gelaten. De Chinese autoriteiten hebben bijvoorbeeld al plannen aangekondigd om de financiële regelgeving te verbeteren en zo de ontwikkeling van "groene financieringsproducten" te stimuleren. En er is een versnelling zichtbaar in de binnenlandse opwekking van hernieuwbare energie, met name toen China in oktober 2020 zijn grootste zonne-energiecentrale (en de op één na grootste wat opwekkingscapaciteit betreft) aan het elektriciteitsnet koppelde.
Aandeel van investeringen in groene energie in nieuwe capaciteit 2020-2050
China's uitstoot van fossiele brandstoffen per hoofd van de bevolking zal waarschijnlijk een piek bereiken van iets meer dan 8 ton, wat aanzienlijk lager is dan in sommige andere landen in de wereld (vergelijkbare niveaus voor de VS zijn ongeveer 13 ton, bijvoorbeeld, met een piek van meer dan 20 ton). En aangezien China ongeveer 30% van de industriële productie van de wereld voor zijn rekening neemt, zouden de inspanningen om over te schakelen op een duurzamere economie een aanzienlijke bijdrage moeten leveren aan de wereldwijde vermindering van de CO2-uitstoot.
China neemt inderdaad het voortouw in de wereldwijde overgang naar een CO2-vrije economie: het land produceert 70% van alle zonnepanelen ter wereld, 50% van alle elektrische voertuigen en een derde van alle windturbines. China heeft ook een prominente positie verworven in de wereldwijde toeleveringsketen voor de grondstoffen die essentieel zijn voor elektrificatie, zoals zeldzame aardmetalen, kobalt, lithium en koper.
Om zijn groene doelstellingen te halen, zal de Chinese regering zo'n 16 biljoen dollar moeten investeren. Die investeringen zullen naar schatting het grootst zijn tussen nu en 2040. Voor bottom-up investeerders kan dit zeer interessante mogelijkheden creëren om in meerdere sectoren en bedrijven te beleggen. Het zal niet alleen gaan om investeringen in hernieuwbare energie of de volgende elektrische auto, maar het betekent zorgvuldig identificeren van bottom-up kansen in de hele toeleveringsketen. Traditionele sectoren zullen een sleutelrol spelen bij het faciliteren van de groene overgang en zullen naar verwachting ook winnaars zijn.
Per 31 december 2020, in biljoenen US$
Bovendien biedt de overgang van een koolstofintensieve economie naar een duurzamere economie een extra rugwind voor de industrialisering. De overheidssteun verschuift geleidelijk van traditionele sectoren zoals olie en gas naar gemoderniseerde industriële en zakelijke dienstensectoren. Hiertoe behoren gedifferentieerde zonne-energie-industrieën en innovatieve bedrijven die de energie-efficiëntie kunnen verhogen, alsook bedrijven die oplossingen kunnen bieden die op de overheidsdoelstellingen zijn afgestemd.
Voor beleggers biedt China's overgang naar netto-nul enorme mogelijkheden. Volgens T. Rowe Price is inzicht in hernieuwbare infrastructuur en alternatieve brandstofbronnen samen met hun toeleveringsketen essentieel. Zonne-energie bijvoorbeeld is een gebied met een aanzienlijke groei, maar het is belangrijk om te focussen op gebieden met minder hevige concurrentie binnen de toeleveringsketen.
Gezien de omvang en de snelheid van de veranderingen en de inefficiënties die zich op de Chinese aandelenmarkten voordoen, biedt China volgens T. Rowe Price mooie kansen voor aandelenbeleggers.