Beleggen in infrastructuur in tijden van stijgende inflatie

Door Alex Araujo, fondsbeheerder bij M&G Investments

Alex Araujo

In de zomer van 2021 beschouwde men ​ de stijging van de consumptieprijzen als een tijdelijk verschijnsel. Maar dit jaar kunnen we de stijging van de levensduurte moeilijk negeren. De stijgende inflatie deed ook de aandelenmarkten pijn. De beleggers zijn op zoek naar activa die het ondermijnende effect van algemene prijsstijgingen beter dan andere kunnen weerstaan.

Historisch gezien bieden beleggingen in infrastructuur soms bescherming tegen inflatie. Een van de redenen waarom infrastructuur potentieel bescherming biedt tegen inflatie is dat veel inkomststromen afkomstig zijn van activa die gelinkt zijn aan inflatie. Bijvoorbeeld contracten kunnen bepalen dat regelmatige betalingen, zoals royalty's, gekoppeld zijn aan een bepaalde mate van inflatie. In andere gevallen kunnen aan de inflatie gekoppelde betalingen wettelijk verplicht zijn - zoals in het geval van tolwegen in sommige landen.

Een stijgende inflatie impliceert ook een stijgende rente. Die zal waarschijnlijk gevolgen hebben voor infrastructuuractiva, vanwege de stijgende rente waartegen de kasstromen worden verdisconteerd. Dit probleem beperkt zich echter niet tot infrastructuuractiva, maar heeft gevolgen voor de waardering van vrijwel alle ondernemingen.

Een voorbeeld. ​ Sommige beleggers beschouwen nutsbedrijven - een belangrijk subsegment van infrastructuurbeleggingen – als zeer gevoelig voor renteschommelingen vanwege hun obligatieproxy-karakter (omdat zij regelmatig contante uitbetalingen doen zoals de rentecoupon op obligaties). Maar in feite hebben nutsbedrijven het de afgelopen 20 jaar (bij uiteenlopende renteniveaus) beter gedaan dan de bredere aandelenmarkt.

Dat komt volgens mij deels door de opeenvolgende forse dividenden die in de sector worden uitgekeerd, maar ook omdat men nutsbedrijven steeds meer beschouwt als de spil van de omschakeling naar hernieuwbare energie.

Ook goed om weten is dat de reële (voor inflatie gecorrigeerde) rente nog steeds diep in het negatieve territorium zit. Sommige marktwaarnemers zeggen dat de centrale banken de reële rente waarschijnlijk zo lang mogelijk negatief zullen houden, omdat dit de schuldenlast van zowel de overheid als de particuliere sector helpt verlichten.

Volatiliteit neemt toe

De volatiliteit is een andere kwestie die beleggers momenteel zorgen baart. De oorlog van Rusland tegen Oekraïne is, naast de immense menselijke tragedie die hij veroorzaakt, de belangrijkste factor achter de stijgende volatiliteit op de financiële markten. Het risico op een te grote afhankelijkheid van Russisch gas werd scherp in beeld gebracht, niet alleen omdat het om een gepolitiseerd goed gaat dat wordt gecontroleerd door een onvoorspelbaar regime, maar ook omdat het gas wordt vervoerd via pijpleidingen in Oost-Europa. Een reden waarom beursgenoteerde infrastructuur minder volatiliteit zou kunnen vertonen, is de hogere mate van winstvoorspelbaarheid voor bedrijven in deze activaklasse, vanwege hun regelmatige kasstromen. Dit maakt een meer nauwkeurige waardering mogelijk, zelfs in onzekere tijden.

We hebben een vergelijking gemaakt tussen wereldwijde aandelen versus de Global Listed Infrastructure Organisation (GLIO) Index en de ontwikkeling van de winst vóór rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie (EBITDA) vóór de pandemie. Daaruit blijkt dat infrastructuurwinsten over het algemeen beter stand hielden in de twee decennia voor de COVID-19 pandemie dan die van wereldwijde bedrijven.

Het herstel van de COVID-19 pandemie zal waarschijnlijk grote wereldwijde investeringen in de activaklasse vereisen. Diverse overheden hebben al plannen aangekondigd om te investeren in infrastructuur om zo de wereldeconomie na de COVID-19 pandemie te helpen ondersteunen. De VS heeft een programma ter waarde van 1,2 biljoen dollar om de afbrokkelende Amerikaanse infrastructuur te herstellen, moderniseren en uit te breiden. De Europese Unie wil met zijn groene agenda de hernieuwbare energie en het milieuvriendelijk transport bevorderen.

Naast hernieuwbare energie zijn beursgenoteerde infrastructuurbedrijven volgens ons een potentiële begunstigde van andere structurele langetermijntrends, zoals digitale connectiviteit en demografie. Dit zijn krachtige thema's, die volgens ons nog vele decennia zullen standhouden. In deze omgeving zijn wij uiterst optimistisch over de langetermijnkansen in beursgenoteerde infrastructuurbedrijven.