Europa blijft achter op Wall Street, ondanks de goede macro-economische indicatoren

Igor de Maack, Beheerder en woordvoerder van het beheer, DNCA Investments

De onberekenbare Donald Trump wist de kapitalistische wereld andermaal te schofferen met de aankondiging van douaneheffingen op de invoer van staal (25 %) en aluminium (10 %) in de Verenigde Staten. Deze protectionistische maatregelen (die reeds doorschemerden in het verkiezingsprogramma van de Amerikaanse president) bezorgden de beursindexen, vooral in Europa, begin maart een forse tik.

Terwijl ze tijdens de “flash crash” van februari in de Verenigde Staten nog goed stand wisten te houden, hebben de Europese indexen nu een beduidende achterstand opgelopen (als we enkel in lokale munt vergelijken) ten opzichte van de Amerikaanse. De DAX 30 wordt zelfs overtroffen door de CAC 40. Kortom, het is terug naar af voor Europa en de eurozone, hoewel de politieke situatie stilaan opklaart (de SPD stemde in met een coalitie en het resultaat van de Italiaanse parlementsverkiezingen verraste niet, maar blijft hoe dan ook wankel). De macro-economische gegevens zijn er uitstekend voor de reële component (volume). De prijzen daarentegen vertonen nog steeds geen duidelijke stijging en de inflatie blijft ver verwijderd van de 2 %-doelstelling (1,3 %). De alwetendheid van het ultra-geglobaliseerde kapitalisme wordt naar het voorbeeld van de Verenigde Staten door tal van landen in vraag gesteld.

De opkomende landen laten zich niet onbetuigd en India bijvoorbeeld past sinds enkele maanden zware beperkingen toe op de import. China, dat zijn binnenlandse economische belangen altijd al goed wist te verdedigen, verandert zijn institutioneel model door aan Xi Jinping verregaande macht te verschaffen voor onbepaalde tijd. Hiermee wil het ongetwijfeld een fors antwoord bieden op de aanvallen van zijn beste handelsvijand (de Verenigde Staten). Japan vormt een uitzondering en stelt zijn grenzen beetje bij beetje open (met name voor toeristen door een deregulering van de visapolitiek) in het vooruitzicht van de Olympische Spelen van 2020 (het mikt op 40 miljoen bezoekers tegenover 28 miljoen vandaag). Toch lijkt het land machteloos tegenover de machten die sinds vele jaren bijdroegen tot de fantastische exportcapaciteit. 2018 wordt geen makkelijk jaar voor de beheerders met het ontstaan van talrijke risicofactoren (volatiliteit, wisselmarkten, rentevoeten).