Amundi: Amerikaanse rente van 3,5% is kritische grens

Een rente van 3% op tienjarige Amerikaanse staatobligaties zou een waarschuwing voor beleggers zijn, en een niveau van 3,5% duidelijk een ‘alarmsignaal’. Dat stelt Pascal Blanqué, chief investment officer (cio) van Europa’s grootste vermogensbeheerder Amundi. Als dat niveau te snel wordt bereikt, dan zal dat waarschijnlijk gepaard gaan met een ‘tweede golf van marktcorrecties’ na de onrust in februari – een scenario dat volgens Amundi niet kan worden uitgesloten.

Een ‘agressieve en snelle rentestijging’ heeft gevolgen voor de waarderingen van diverse beleggingscategorieën, en zet druk op bedrijven met hoge schulden. Beleggers moeten in zo’n scenario de marktliquiditeit scherp in de gaten houden. Zoals gezegd geldt een rente van 3,5% op tienjarige staatsobligaties in de visie van Amundi als een kritische grens.

Een aantal factoren zorgt voor een aanhoudende opwaartse druk op de Amerikaanse rente, analyseert de vermogensbeheerder. De verwachting is dat de Fed, het Amerikaanse stelsel van centrale banken, de korte rente dit jaar drie maal gaat verhogen. Tegelijkertijd draaien de monetaire autoriteiten in zowel de VS als de eurozone hun opkoopprogramma’s, waarmee de lange rente kunstmatig laag werden gehouden, terug. Als klap op de vuurpijl moet de Amerikaanse overheid de belastingverlaging en extra investeringen in infrastructuur financieren door meer staatsobligaties (treasuries) uit te geven. Amundi schat dat de netto uitgifte van langlopende stukken dit jaar kan oplopen tot $800 miljard in 2018 en $970 miljard in 2019 – bijna het dubbele van het netto leenbedrag in 2017. Dat zijn geen records (in 2012 was de netto uitgifte meer dan $1000 miljard, in 2010 zelfs $1600 miljard), maar wel uitzonderlijk in een periode van hoogconjunctuur. Het is de eerste keer dat de Amerikaanse overheid de economie stimuleert terwijl volledige werkgelegenheid in zicht is.

Ondanks het groeiende renteverschil tussen de VS en Europa (circa 200 basispunten bij een looptijd van tien jaar) staat de dollar onder druk ten opzichte van vooral de euro. De economische groei in Japan en Europa versnelt meer dan die in de VS, en daar zullen volgens Amundi dan ook de grootste verrassingen qua monetair beleid plaatsvinden. Gezien de opmars van de dollar in de periode 2014-2016 was de neerwaartse correctie te verwachten, analyseert de vermogensbeheerder. Omdat het afdekken van het valutarisico momenteel zeer duur is, heeft de relatief hoge rente in de VS ook niet geleid tot een hogere vraag naar treasuries onder niet-Amerikaanse beleggers (hetgeen de rente in de VS zou kunnen drukken). De hoeveelheid Amerikaanse staatsobligaties in buitenlandse handen is dan ook gedaald sinds eind 2017.