België één jaar zonder regering. Niets om over te rouwen...
België vierde maandag zijn eerste volledige jaar zonder regering. Maar dat is niets om over te rouwen, schrijft Bart Maddens in De Standaard.
'Stel even dat het rooskleurige scenario werkelijkheid was geworden. Stel dat er in een zwoele augustusnacht van 2010 een traditioneel communautair akkoord was bereikt. Zouden we ons vandaag dan in een meer stabiele politieke situatie bevinden? Natuurlijk niet. We zouden ons voortslepen van de ene politieke crisis naar de andere:... Hoe gek het ook mag klinken: de politiek zou zich dan in veel woeliger vaarwater bevonden hebben dan nu het geval is, zonder akkoord en zonder regering.
We mogen dus van geluk spreken dat het tijdens het voorbije jaar niet tot een zoveelste staatshervorming is gekomen. Ook al omdat de huidige situatie toch een aantal kansen biedt om de gebaande kronkelpaden te verlaten. Het federale machtsvacuüm kan immers perfect worden opgevuld door de deelstaatregeringen. De Vlaamse regeringspartijen kunnen onderling afspreken welke voorstellen ze goedkeuren in de Kamer en welke niet. De federale ontslagnemende ministers worden dan marionetten in de handen van de Vlaamse regering en dus onrechtstreeks van het Vlaams Parlement. De Copernicaanse revolutie is dan een feit.'
Express.be
'Stel even dat het rooskleurige scenario werkelijkheid was geworden. Stel dat er in een zwoele augustusnacht van 2010 een traditioneel communautair akkoord was bereikt. Zouden we ons vandaag dan in een meer stabiele politieke situatie bevinden? Natuurlijk niet. We zouden ons voortslepen van de ene politieke crisis naar de andere:... Hoe gek het ook mag klinken: de politiek zou zich dan in veel woeliger vaarwater bevonden hebben dan nu het geval is, zonder akkoord en zonder regering.
We mogen dus van geluk spreken dat het tijdens het voorbije jaar niet tot een zoveelste staatshervorming is gekomen. Ook al omdat de huidige situatie toch een aantal kansen biedt om de gebaande kronkelpaden te verlaten. Het federale machtsvacuüm kan immers perfect worden opgevuld door de deelstaatregeringen. De Vlaamse regeringspartijen kunnen onderling afspreken welke voorstellen ze goedkeuren in de Kamer en welke niet. De federale ontslagnemende ministers worden dan marionetten in de handen van de Vlaamse regering en dus onrechtstreeks van het Vlaams Parlement. De Copernicaanse revolutie is dan een feit.'
Express.be
