Overgang China naar marktgedreven systeem is leerproces

Bijdrage geschreven door Eric Moffett, beheerder van het T. Rowe Price Asia Opportunities Fund & Chris Kushlis, staatsobligatie-analist

Ericmoffett
Eric Moffett

De recente stappen van China om zijn valuta te devalueren in verband met de inzakkende economische groei, hebben wereldwijd tot scherpe koersdalingen geleid. Volgens sommige waarnemers deed China dit om zijn economie en export te stimuleren en zijn internationale concurrentiepositie te verbeteren.

De afgelopen drie jaar is de Amerikaanse dollar gestegen ten opzichte van de Japanse yen, de euro en de valuta’s van veel opkomende markten. De Chinese yuan bewoog altijd losjes mee met de stijgende dollar. Maar terwijl de Amerikaanse economie sterker is geworden, is de Chinese economie relatief verzwakt waardoor zijn wereldwijde concurrentiepositie steeds verder verslechterd is. Door de stijgende arbeidskosten verliest China steeds meer terrein aan andere exporteurs. Zodoende is het logisch dat de valuta op handelsgewogen basis steeds meer onder druk is komen staan.

Stimulering van de economie lijkt een van China’s motieven te zijn om te devalueren, maar denken wij dat deze beslissing ook bedoeld was om in de richting van een meer flexibele, marktgerichte wisselkoers te bewegen, met als uiteindelijk doel van de yuan een volledig vrij zwevende reservevaluta te maken zoals de Amerikaanse dollar, de euro, het pond en de yen.

Voor het zover is, heeft China heeft echter enkele forse obstakels te overwinnen. Omdat het land een geleide economie heeft, is het een grote stap om de wisselkoers over te laten aan de krachten van de markt. Bovendien moeten de autoriteiten de marktverwachtingen sturen om de kapitaaluitstroom die door de devaluatie en de koersdalingen waarschijnlijk op gang komt, af te remmen.

Als China zijn munt vrijer laat bewegen, zal de markt verwachten dat de yuan gaat dalen. Deze verwachtingen kunnen een “self-fulfilling prophecy” worden en tot een hogere kapitaaluitstroom en een nog hogere druk om te devalueren leiden. Om dit te voorkomen, verzekeren de autoriteiten de markt dat ze aanzienlijke deviezenreserves achter de hand hebben om de eigen valuta te ondersteunen.

Op korte termijn voorzien we, gezien de vertragende Chinese economie en het uiteenlopende beleid van de wereldwijde centrale banken, dat steeds meer kapitaal China zal verlaten en de yuan verder zal dalen.

Groei zwakt af tot laagste niveau in 25 jaar

Door de vergeefse pogingen van de regering om de koersval tegen te gaan, is bij beleggers opnieuw vrees ontstaan dat de Chinese economie zijn officiële groeidoelstelling voor 2015, 7% (het laagste cijfer in 25 jaar) niet zal halen. Recente cijfers wijzen erop dat essentiële onderdelen van de economie — zoals de export en de industriële productie — achteruit gaan. China houdt echter voldoende vuurkracht om de economie de komende maanden te ondersteunen.

De Chinese economie wordt van oudsher gedreven door de industriële productie, die sterk afneemt. Inmiddels vindt echter een verschuiving plaats naar binnenlandse diensten en consumptie, een structurele ontwikkeling die vele jaren in beslag zal nemen en op lange termijn een positieve uitwerking zal hebben. In feite groeit de Chinese economie nog steeds sneller dan vrijwel alle andere grote economieën, maar het groeitempo zal verder afnemen naarmate de economie zich verder ontwikkelt en volwassener en evenwichtiger wordt.

De binnenlandse schuld in China heeft een dramatische stijging doorgemaakt, iets wat in veel landen historisch gecorreleerd is met financiële problemen en economische vertraging. Zodoende is het lastig te voorspellen hoe sterk de economie de komende jaren zal vertragen. Totdat de financiële markten zich hebben ingesteld op het “nieuwe normaal” van een langzamere groei in China, zullen de beleggers waarschijnlijk in onzekerheid verkeren over de manier waarop China zijn economie stuurt in de ontwikkeling naar een meer marktgedreven systeem.

Wij zijn al lange tijd van mening dat de overgang van een door de staat gecontroleerd naar een meer door de markt gedreven financieel systeem in China een langdurig leerproces zal zijn. Het zou ons niet verbazen als er een pauze in dit proces wordt ingelast of de overheid af en toe teruggrijpt op oude beleidsoplossingen om het financiële systeem en de gehele economie te sturen.