BNY Newton: Dreigt Japan-scenario voor VS?
Met een krimpende groei van de wereldeconomie staan centrale bankiers voor een dilemma. “Moeten zij doorgaan met QE of op zoek naar nieuwe manieren om het schuldenprobleem op te lossen?", schrijft Iain Stewart, manager van het Real Return Team bij Newton, een boutique van BNY Mellon.
 Ian Stewart |
De problemen van de wereldeconomie zijn niet cyclisch, maar structureel van aard en die zijn niet op te lossen met een langdurig ruim monetair beleid. Integendeel, dat werkt alleen maar verstorend op de markt en zorgt voor een explosie van economische capaciteit. Intussen overdrijven centrale bankiers het effect dat zij hebben op de reële economie en onderschatten zij de gevolgen van hun beleid op de financiële markten.
Volgens Stewart is er een groot contrast tussen de verwachtingen voor de Amerikaanse economie en de trend in de rest van de wereld. Als de VS zich werkelijk richting normalisering beweegt, dan moet de Amerikaanse economie zich dus kunnen loskoppelen van de andere economieën. Maar de opkomende markten en China waren de groeimotoren van deze cyclus, dan is een loskoppeling zeer onwaarschijnlijk.
Rente VS voorlopig laag
Het lijkt erop dat een renteverhoging van enige betekenis door de Fed uitblijft. De gelegenheid om een begin te maken met een rentecyclus slinkt. De focus komt waarschijnlijk toch te liggen op meer stimulering dan op een renteverhoging. De grote vraag is dan hoe zo’n nieuw stimuleringsprogramma eruit moet komen te zien en hoe de markten daarop gaan reageren. Blijft slecht economisch nieuws opgevat worden als goed nieuws voor beleggers in risicovolle assets als het meer monetaire stimulering betreft? Per slot van rekening is dat waarop markten zijn geconditioneerd de afgelopen jaren.
Druk op opkooprogramma
Alle succesverhalen over QE ten spijt, de drempel voor een nieuw opkooprogramma wordt steeds hoger, met name in de VS waar de werkloosheid rond de 5% bedraagt. Stewart denkt eerder aan een Japan-scenario, waarbij de centrale bank de geldpers op volle toeren laat draaien om overheidsschuld volledig te monetariseren. Deze route lijkt aantrekkelijker omdat het wordt gezien als een directe liquiditeitsinjectie in de reële economie in plaats van dat de zakken van beleggers via de financiële markten worden gevuld.
