10 signalen dat er geen recessie op komst is in de vs

Jeffschulze
Jeff Schulze

Door Jeff Schulze CFA, Directeur, Beleggingsstrateeg, ClearBridge Investments (een filiaal van Legg Mason )

Sinds 1926, in de loop van 91 jaar dus, heeft de Amerikaanse aandelenmarkt 33 keer (36 procent) twintig procent of meer opgebracht, en slechts zes keer (zeven procent) meer dan twintig procent verlies geboekt. Als de beurzen ons zo duidelijk gunstig gezind zijn, is de vrees voor die enkele jaren met serieuze verliezen irrationeel – maar toch krachtig aanwezig.

Al bijna vier jaar lang hebben we geen uitgesproken verkoopgolf gekend, wat neerkomt op een correctie met vijftien procent in de Standard & Poor’s 500. In de peilingen naar het sentiment van de beleggers is het optimisme onmiskenbaar, wat normaal een goed moment is om te verkopen. Maar in plaats van geduldig en kalm af te wachten tot de redelijkheid terugkeert, zijn veel beleggers geneigd om toe te geven aan hun angst en om te verkopen op de slechtst mogelijke momenten. Bovendien durven ze zelfs de beurzen helemaal de rug toe te keren.

Uit paniek vloeien slechte beslissingen voort: wanneer we de rendementen op jaarbasis in de loop van de laatste dertig jaar bekijken, moeten we vaststellen dat elke afzonderlijke aandelenklasse een beter rendement heeft gehaald dan de gemiddelde belegger, die op jaarbasis een schamele 2,5 procent rendement haalde, en dit omdat men gewoon niet consistent is blijven beleggen. Die 2,5 procent hield zelfs geen gelijke tred met de inflatie.

Om de positieve kracht op de lange termijn van de beurzen te benutten, moeten beleggers leren een onderscheid te maken tussen ruis en signalen. 'Paniekaanvallen', plotse flinke beursdalingen, zijn vaak louter ruis. Bepalen wanneer we op een recessie afstevenen, is echter wel een signaal, want dat is wanneer de beurzen gaan crashen.

In de Standard & Poor’s 500 Index wordt een beurscrash gedefinieerd als een daling van twintig procent of meer die langer duurt dan twaalf maanden. De voorbije 36 jaar zijn er drie beurscrashes geweest, en één bijna-crash. Elke crash viel samen met de voorbije vier recessies.

We gaan ervan uit dat de waarschijnlijkheid van een recessie in de komende twaalf maanden ongeveer twintig procent bedraagt.

ClearBridge heeft 11 datapunten geïdentificeerd die historisch gezien een voorbode van een dreigende recessie waren:

  • De gemiddelde uurlonen
  • De New Orders Index van de Purchasing Managers van het Institute for Supply Management (M-PMI)
  • De consumentenprijsindex voor energie/olieprijzen
  • De spread tussen VS-schatkistpapier op tien jaar en staatsobligaties op drie maanden
  • Achterstalligheidsgraad van consumenten, hypotheken niet meegerekend
  • (Financiële en niet-financiële) bedrijfsopbrengsten als procent van het bnp
  • Spreads van high-yield-obligaties
  • Bouwvergunningen
  • De sterkte van de Amerikaanse dollar
  • Tendensen inzake uitzendarbeid
  • Vierwekelijks gemiddelde van eerste aanvragen voor werkloosheidssteun

    Slechts één datapunt geeft een waarschuwingssignaal: de bedrijfsopbrengsten.

    De winstmarges van bedrijven kenden hun laatste piek in 2014. Historisch gezien piekten ze altijd voor een recessie. Krapper wordende winstmarges van bedrijven kunnen leiden tot minder kapitaalinvesteringen en minder aanwervingen, wat uiteindelijk resulteert in een hogere werkloosheid, lagere consumentenbestedingen en een vertragende economische groei. De bedrijfsopbrengsten groeiden stevig dit jaar, en we geloven dat dit zo zal blijven. Bedrijfsmarges zouden ook stabiel moeten blijven, op een minimumniveau, ondanks mogelijk hogere arbeidskosten.

    De andere signalen zijn allemaal positief

    De arbeidskosten zijn gestegen als we afgaan op de gemiddelde uurlonen. Een stijging van de uurlonen kan een grote voorspellende factor voor een recessie zijn: gemiddeld is het zo dat wanneer de lonen een groei van vier procent of meer bereiken, er twee jaar later een recessie volgt. We bevinden ons nog ruim onder dat niveau.

    Het aantal bouwvergunningen kent een duidelijke opwaartse trend, die volgens ons nog zal toenemen.

    Olieprijspieken gaan vrijwel alle recessies vooraf. De olieprijs was volatiel en is gezakt. In 2014 bedroeg die nog meer dan $100 per vat. Ook al is olie nu duurder dan op het dieptepunt in 2016, het prijsniveau is nog niet alarmerend.

    Tewerkstellingscijfers vertellen alleen iets over het verleden, niet over de toekomst. Daarom is de trend op het vlak van uitzendarbeid een betere graadmeter dan werkloosheid: uitzendarbeid neemt af voor het begin van een recessie, en neemt toe voor we uit een recessie gaan. De tendens op het vlak van uitzendkrachten blijft stijgend.

    De M-PMI liet een gezonde 58,8 procent optekenen in augustus – meer dan 50 procent is expansief, wat erop wijst dat de opbrengsten nog zouden moeten stijgen.

    De rente op obligaties is teruggelopen, maar de obligaties op tien jaar lijken het beter te doen.

    De Amerikaanse dollar zal verder verzwakken of misschien een nauwe marge hebben gedurende het komende jaar; hij verloor gemiddeld 18 procent van zijn waarde, na de eerste renteverhoging gedurende de laatste drie cycli van hogere rentes. Een zwakke dollar is over het algemeen goed voor de wereldeconomie en voor Amerikaanse aandelen.

    Staat er ons een nieuwe recessie te wachten? Misschien, maar de signalen wijzen op het tegendeel.

    Analist.nl Nieuwsdienst: +31 084-0032-842
    nieuws@analist.nl

    Copyright analist.nl B.V.
    All rights reserved. Any redistribution, duplication or archiving prohibited. Analist.nl doesn't warrant the accuracy of any News Content provided and shall not be liable for any errors, inaccuracies or for any actions taken in reliance thereon.