Derivatendebacles (Van der Zwet)

Van der Zwet stelt dat beleggers en risicomanagers de risico’s van derivaten stelselmatig blijven onderschatten. De auteur gaat in op de grote debacles zoals die van Metallgesellschaft, Barings en Sumitomo. Metallgesellschaft ging ten onder door een verkeerd uitgevoerde hedge, Barings door speculaties en Sumitomo door prijsbeïnvloeding. Verschillende oorzaken dus maar allemaal aan derivaten verbonden. De grote verliezen van deze bedrijven kwamen niet uit zeer exotische derivatenconstructies maar gewoon door zeer eenvoudige beursgenoteerde derivaten.

Dit klinkt niet logisch want de handel in niet-beursgevoelige derivaten is doorgaans veel riskanter. Bij zowel het debacle van Metallgesellschaft, die van Barings en die van Sumitomo speelde het operationele risico een zeer grote rol. Bij Metallgesellschaft faalde het toezicht van boven. Barings ging ten onder door de afwezigheid van interne controles en Sumitomo kwam in de problemen door fraudes. Ondanks vrees van toezichthouders voor een kettingreactie op de financiële markten stelt Van der Zwet dan in geen van de gevallen er een bedreiging van het totale financiële systeem aanwezig was. Als reactie op het drama van Barings hebben diverse effectenbeurzen de Windsor Declaration ingesteld om onderling meer informatie uit te wisselen.