Multifactor Explanations of Asset Pricing Anomalies (Fama & French)

Het onderzoek “Multifactor Explanations of Asset Pricing Anomalies” door Fama en French geldt als een baanbrekend onderzoek op het gebied van verklaringen voor aandelenrendementen. In hun paper behandelen ze het zogenaamde 3-factor model dat de rendementen van aandelen tracht te verklaren. Dit model is een uitbreiding van het gedachtegoed van Harry Markowitz (1953). Markowitz introduceerde het beroemde Capital Asset Pricing Model (CAPM) waarin beleggers sec een trade off dienen te maken tussen rendement en risico.

Het 3-factor model heeft naast de bèta als verklarende variabele ook de variabelen grootte van het bedrijf en stijl (groei of waarde). Stijl wordt bepaald aan de hand van de verhouding tussen de beurskoers en het eigen vermogen per aandeel (market to book ratio). De grootte van het bedrijf wordt bepaald op basis van de marktkapitalisatie (beurskoers maal het totaal aantal uitstaande aandelen).

Volgens de onderzoekers kunnen praktisch alle aandelenrendementen door de genoemde 3 factoren verklaard worden. Een hoger rendement betekent volgens Fama en French een hogere exposure naar de genoemde factoren. De resultaten van het onderzoek zijn volgens de onderzoekers consistent met het ICAPM (intertemporele CAPM). In het onderzoek wordt veel verwezen naar het werk van Lakonishok, Shleier en Vishny (LSV, 1994). Verder wordt ook verwezen naar het werk van DeBondt en Thaler (1985, deze auteurs staan bekend om hun momentum-onderzoeken).

Volgens Fama & French worden de variabelen van LSV en DeBondt en Thaler in hun 3-factor model goed afgedekt. De conclusie is dan ook dat indien beleggers op de langere termijn een hoger rendement behalen dan zou mogen verondersteld op basis van de exposure naar de genoemde factoren dat dit alleen door een hoger risico of door toeval verklaard kan worden.